Gastroenterologia Praktyczna 3/2022

Skuteczność diety eliminacyjnej w indukcji remisji u dorosłych pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna

Tłumaczenie artykułu: Effectiveness of Crohn’s disease exclusion diet for induction of remission in Crohn’s disease adult patients

Martyna Szczubełek, Karolina Pomorska, Monika Korólczyk-Kowalczyk, Konrad Lewandowski, Magdalena Kaniewska, Grażyna Rydzewska

Streszczenie

Całkowite żywienie dojelitowe (exclusive enteral nutrition – EEN) zalecane jest jako leczenie pierwszego wyboru u dzieci z łagodną lub umiarkowaną postacią choroby Leśniowskiego-Crohna (ChLC). Stosowana w chorobie Leśniowskiego-Crohna dieta eliminacyjna (Crohn’s disease exclusion diet – CDED), w której unika się spożywania produktów o znanym działaniu prozapalnym na błonę śluzową jelita, w populacji pediatrycznej wykazuje zbliżoną skuteczność w indukowaniu remisji do tej obserwowanej przy zastosowaniu EEN. Celem badania była ocena skuteczności CDED w indukowaniu remisji u dorosłych pacjentów. W okresie od marca 2020 r. do maja 2021 r. 32 pacjentów z poradni gastroenterologicznej otrzymywało leczenie zgodne z założeniami CDED. Pacjenci byli poddawani ocenie w momencie rozpoczęcia badania oraz w trakcie wizyt kontrolnych w tygodniach 6. i 12. Podczas oceny wykonano pomiary antropometryczne i przeprowadzono badania laboratoryjne, określono wartość wskaźnika aktywności choroby Leśniowskiego-Crohna (Crohn’s disease activity index – CDAI) oraz oceniono jakość życia pacjentów (Inflammatory Bowel Disease Questionnaire – IBDQ). W badaniu uczestniczyło łącznie 32 pacjentów, w tym 18 kobiet (56,3%) i 14 mężczyzn (43,7%). W 6. tygodniu remisję kliniczną odnotowano u 76,7% pacjentów, a w 12. tygodniu u 82,1% badanych. Po 12 tygodniach leczenia zaobserwowano istotny statystycznie spadek stężenia kalprotektyny w kale w porównaniu z wartością wyjściową (p = 0,021). CDED stanowi skuteczną terapię w zakresie indukcji remisji w populacji dorosłych pacjentów z ChLC.

Komentarz

Prof. dr hab. n. med. Grażyna Rydzewska

Podsumowanie aktualnych wytycznych postępowania w zakażeniach Clostridioides difficile (IDSA/SHEA, ESCMID, ACG 2021)

Summary of current management guidelines in Clostridioides difficile infections (IDSA/SHEA, ESCMID, ACG 2021)

Małgorzata Brauncajs, Filip Bielec, Dorota Pastuszak-Lewandoska

Streszczenie

Zakażenia związane z zakładem opieki zdrowotnej są definiowane jako zachorowania z początkiem objawów > 48 godzin od przyjęcia lub do 4 tygodni od wypisu ze szpitala. Zakażenia o etiologii Clostridioides difficile to wraz z zakażeniami drobnoustrojami produkującymi karbapenemazy najważniejszy problem epidemiologiczny placówek służby zdrowia. Szkolenia personelu medycznego dotyczące metod zapobiegania transmisji C. difficile, edukacja personelu i pacjentów dotycząca zasad izolacji kontaktowej, identyfikacja antybiotyków, których stosowanie sprzyja zakażeniom, oraz szybka diagnostyka pacjentów zakażonych C. difficile to podstawowe zadania mogące ograniczyć ryzyko wystąpienia zakażeń o tej etiologii. Niniejszy artykuł podsumowuje aktualną wiedzę dotyczącą diagnostyki, kontroli i terapii zakażeń C. difficile po aktualizacji w 2021 r. międzynarodowych wytycznych Infectious Diseases Society of America i Healthcare Epidemiology of America (IDSA/SHEA), European Society of Clinical Microbiology and Infectious Diseases (ESCMID) oraz American College of Gastroenterology (ACG).

Abstract

Healthcare acquired infections are defi ned as having an onset of symptoms > 48 hours from admission or up to 4 weeks after discharge from the hospital. Clostridioides difficile infections are, along with carbapenem-resistant bacteria infections, the most important epidemiological problems of healthcare institutions. Training medical staff on methods to prevent C. difficile transmission, educating staff and patients on the principles of contact isolation, identifying antibiotics whose use is conducive to infection, and prompt diagnosis of patients infected with C. difficile are the basic tasks that can reduce the incidence risk of this aetiology infections. This article summarizes the current knowledge on the diagnosis, control and treatment of C. difficile infections following the 2021 update of the international guidelines of the Infectious Diseases Society of America and Healthcare Epidemiology of America (IDSA/SHEA), European Society of Clinical Microbiology and Infectious Diseases (ESCMID), and American College of Gastroenterology (ACG).

Włóknienie jelitowe u pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna – problemy diagnostyczne i terapeutyczne

Intestinal fibrosis in patients with Crohn’s disease – diagnostic and therapeutic problems

Julia Banasik, Anita Gąsiorowska

Streszczenie

Choroba Leśniowskiego-Crohna (ChLC) należy do nieswoistych chorób zapalnych jelit i jest pełnościennym zapaleniem, które może obejmować każdy odcinek przewodu pokarmowego. Włóknienie jelita, spowodowane nadmiernym odkładaniem składników macierzy zewnątrzkomórkowej, prowadzące do powstania zwężeń jelita, jest częstym powikłaniem nieswoistych chorób zapalnych jelit. U około 70% pacjentów z ChLC po 10 latach trwania choroby dojdzie do powstania zwężenia jelita. Występowanie zwężeń w ChLC jest częstą przyczyną hospitalizacji i niekiedy stanowi wskazanie do wykonania zabiegu operacyjnego. Różnicowanie między zwężeniami zapalnymi a włókniejącymi pozwala na wdrożenie optymalnego leczenia. Obecnie poszukuje się nowych metod obrazowania oraz biomarkerów włóknienia, które pozwolą na szybszą diagnostykę i ułatwią podejmowanie właściwych decyzji terapeutycznych.

Abstract

Crohn’s disease (CD), one of the inflammatory bowel diseases, is a transmural inflammation involving the entire gastrointestinal tract. Intestinal fibrosis, caused by an excessive deposition of extracellular matrix components, leading to intestinal strictures, is a common complication of inflammatory bowel diseases. Approximately 70% of patients with CD will develop intestinal strictures 10 years after the diagnosis of CD. The occurrence of strictures in CD is a common cause of hospitalization and sometimes it is an indication for surgery. The differentiation between inflammatory and fibrotic strictures allows implementation of optimal treatment. Currently, searching a new imaging methods and biomarkers of fibrosis will be helpful to make diagnosis and facilitate appropriate therapeutic decisions.

Wodorowy i metanowy test oddechowy. Część I: ogólne zasady wykonania testu u dorosłych i dzieci

Hydrogen and methane breath test in adults and children. Part I: general rules for performing the test in adults and children

Danuta Krawczuk, Anna Bobrus-Chociej, Anna Kopiczko, Dariusz Lebensztejn, Urszula Daniluk

Streszczenie

Testy oddechowe są często używane w gastroenterologii głównie do oceny złego wchłaniania węglowodanów, rozpoznawania zespołu rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego, infekcji Helicobacter pylori, złego wchłaniania tłuszczów, jak również do pomiaru czasu pasażu żołądkowo-jelitowego. Pomiary metanu i dwutlenku węgla zwiększają efektywność, ale i koszt testów oddechowych. W artykule zamieszczono aktualne informacje i zalecenia dotyczące testów oddechowych oraz interpretacje wyników.

Abstract

Breath tests (BTs) are often used in gastroenterology mainly to diagnose carbohydrate malabsorption, but also in the diagnosis of small bowel intestinal overgrowth, Helicobacter pylori infection, fat malabsorption as well as for measuring gastrointestinal transit times. Methane and carbon dioxide measurements increase the efficiency but also cost of BTs. The article provides up-to-date information and recommendations on BTs as well as the interpretation of the results of the BTs.

Przypadkowo wykryte mnogie torbiele trzustki – czy istnieje powód do niepokoju?

Accidentally diagnosed multiple pancreatic cysts – is there a cause for concern?

Aleksandra Kaczka, Anita Gąsiorowska

Streszczenie

Izolowana torbielowatość trzustki jest bardzo rzadko występującą chorobą tego narządu. W pracy przedstawiono przypadek rodzinnego występowania mnogich torbieli trzustki i podsumowano dostępne piśmiennictwo dotyczące patogenezy, diagnostyki i postępowania w tej chorobie.

Abstract

Polycystic disease of pancreas is a very rare disease of this organ. The paper presents a familial case of multiple pancreatic cysts and summarizes the available literature on the pathogenesis, diagnosis and management of this disease.

Wielotorbielowate zwyrodnienie wątroby – opis przypadku

Polycystic liver disease – a case report

Maria Wiśniewska-Jarosińska, Anita Gąsiorowska

Streszczenie

Wielotorbielowate zwyrodnienie wątroby charakteryzuje się występowaniem w miąższu wątroby co najmniej 20 torbieli wypełnionych płynem, wywodzących się z nabłonka dróg żółciowych [1-3]. Wielotorbielowatość wątroby może występować jako odrębna jednostka chorobowa (autosomal dominant polycystic liver disease – ADPLD), ale najczęściej współistnieje z wielotorbielowatością nerek (autosomal dominant polycystic kidney disease – ADPKD), która jest pozajelitową manifestacją tej choroby. Obie choroby dziedziczą się autosomalnie dominująco, przy czym ADPKD z zajęciem nerek i wątroby wiąże się z mutacją genów PKD1 i PKD2, natomiast izolowane zajęcie wątroby ADPLD jest związane m.in. z mutacją genów SEC63 i PRKCHS [2, 4]. Rozróżnienie obu typów wielotorbielowatości ma znaczenie kliniczne, ponieważ postać z zajęciem nerek może prowadzić do poważnych manifestacji pozajelitowych wymagających nadzoru, należą do nich tętniaki naczyń mózgowych [2].

W artykule przedstawiono opis przypadku 67-letniego pacjenta z izolowanym wielotorbielowatym zwyrodnieniem wątroby z niepoliczalnymi torbielami różnej wielkości (typ III w klasyfikacji Gigota) [5], które w obrazie rezonansu magnetycznego (nuclear magnetic resonace – NMR) wymagały różnicowania z torbielowatym poszerzeniem dróg żółciowych w przebiegu choroby Carolego [6-8].

Abstract

Polycystic liver disease (PLD) is characterized by more than 20 fluid-filled biliary epithelial-lined cysts in the liver [1-3]. The disease can exist as a separate condition only with liver involvement, as autosomal dominant polycystic liver disease (ADPLD), but the majority of PLD cases occur as an extrarenal manifestation of autosomal dominant polycystic kidney disease (ADPKD). Both entities are inherited autosomal dominant diseases, ADPKD develops due to mutations in PKD1 and PKD2, whereas separate polycystic liver disease (ADPLD) is caused by mutations in SEC63 and PRKCHS genes, among others, and manifests with cysts typically restricted to the liver [2, 4]. Distinguishing ADPKD from ADPLD is crucial because the former can progress to end-stage renal disease (ESRD) and has extrarenal manifestations, which require extra vigilance and sometimes pre-emptive screening (e.g., intracranial aneurysms) [2].

This article presents a case of a 67-year old patient with PLD of the ADPLD type with uncountable number of liver cysts varying in size (type III according to Gigot’s classification) [5], which in MRI (magnetic resonance imaging) had to be differentiated with cystic enlargement of the biliary ducts in Caroli’s disease [6-8].