Książka „Szpiczak plazmocytowy i inne dyskrazje plazmocytowe” została napisana przez zespół autorów skupionych wokół Polskiej Grupy Szpiczakowej.

Szpiczak plazmocytowy jest drugim co do częstości występowania nowotworem hematologicznym. Ocenia się, że w Polsce mamy obecnie 2000-2500 nowych przypadków zachorowań na MM rocznie i ta liczba wciąż się zwiększa.

W leczeniu chorych na szpiczaka plazmocytowego podobnie jak w terapii większości chorób nowotworowych następuje stopniowe zastępowanie stosowania chemioterapii terapiami immunologicznymi lub celowanymi. Nowością w terapii było wprowadzenie terapii przeciwciałami monoklonalnymi. Obecnie do leczenia wykorzystującego układ odpornościowy stosowane mogą być również przeciwciała dwuswoiste lub modyfikowane limfocyty T. Opracowanie nowych terapii było możliwe dzięki coraz lepszemu poznaniu biologii dyskrazji plazmocytowych oraz zidentyfikowaniu szlaków przewodzenia sygnałów w komórce nowotworowej. Postęp w diagnostyce i leczeniu chorych na szpiczaka i inne dyskrazje plazmocytowe, takie jak amyloidoza czy makroglobulinemia Waldenströma, spowodował istotne wydłużenie przeżycia pacjentów.

Drugie wydanie książki stanowi zbiór aktualnej wiedzy dotyczącej szpiczaka plazmocytowego i innych gammapatii monoklonalnych. Ważnym elementem książki są rozdziały zawierające aktualne wytyczne Polskiej Grupy Szpiczakowej dotyczące zasad leczenia oraz roli i miejsca transplantacji auto-i allogenicznych komórek krwiotwórczych w terapii chorych na szpiczaka plazmocytowego. Uzupełnieniem tych rozdziałów jest zmodyfikowany rozdział dotyczący leczenia powikłań i terapii wspomagającej.

Publikacja polecana jest zarówno dla hematologów zajmujących się leczeniem szpiczaka, jak i dla specjalistów chorób wewnętrznych.

Przedmowa

CZĘŚĆ I. Wstęp

1. Historia zastosowania nowych leków w szpiczaku plazmocytowym

CZĘŚĆ II. Ogólna

2. Morfologia i immunofenotyp komórki plazmatycznej
3. Immunoglobuliny i diagnostyka laboratoryjna szpiczaka
4. Zmiany cytogenetyczne i molekularne w szpiczaku plazmocytowym
5. Patogeneza szpiczaka plazmocytowego 
6. Układ odporności u chorych na szpiczaka plazmocytowego 
7. Epidemiologia szpiczaka plazmocytowego i innych dyskrazji plazmocytowych 
8. Gammapatia monoklonalna o nieustalonym znaczeniu 

CZĘŚĆ III. Kliniczna 

9. Bezobjawowy szpiczak plazmocytowy 
10. Objawy kliniczne i rozpoznanie szpiczaka plazmocytowego 
11. Zastosowanie technik obrazowania medycznego w diagnostyce i monitorowaniu szpiczaka plazmocytowego
12. Biologia choroby kostnej w przebiegu szpiczaka plazmocytowego 
13. Nerki w szpiczaku plazmocytowym i gammapatiach monoklonalnych

CZĘŚĆ IV. Rzadkie postacie szpiczaka i inne dyskrazje plazmocytowe

14. Rzadkie postacie dyskrazji plazmocytowych 

CZĘŚĆ V. Choroby z odkładania immunoglobulin monoklonalnych

15. Układowa amyloidoza łańcuchów lekkich (amyloidoza AL): diagnostyka i leczenie
16. Nieamyloidowe choroby depozytowe monoklonalnych immunoglobulin 
17. Makroglobulinemia Waldenströma 

CZĘŚĆ VI. Leczenie

18. Zasady leczenia szpiczaka plazmocytowego według Polskiej Grupy Szpiczakowej 
19. Nowe terapie szpiczaka plazmocytowego
20. Przeszczepienia komórek krwiotwórczych w leczeniu szpiczaka plazmocytowego 
21. Zasady radioterapii w szpiczaku plazmocytowym
22. Zastosowanie wertebroplastyki oraz leczenie ortopedyczne w przebiegu szpiczaka plazmocytowego
23. Zapobieganie powikłaniom i ich leczenie w szpiczaku plazmocytowym

CZĘŚĆ VII. Ilustracyjna